فرزند پروری
اکثر اوقات شرایط بیرونی و عملکردهای ما نشان از نظم و هماهنگیهای درونی دارند. هرچقدر آرامش درونی ما بیشتر باشد ثبات رفتاری ما بیشتر شده(ثبات در خلق و خو) و در نتیجه میتوانیم محیط آرامتری را برای فرزندانمان مهیا کنیم.
اگر برنامه های خانوادگی در یک چارچوب کلی و مشخص تنظیم شده باشند همه اعضای خانواده از آن قوانین و نظم پیروی کنند، حتما آرامش و عملکرد بهتری را در فرزندانمان خواهیم دید.
عدم هماهنگی سبک های فرزندپروری مادر و پدر یکی از تاثیرگذارترین عواملی است که اضطراب فرزندان ما را افزایش خواهد داد.
در سیستم خانواده، مادر و پدر در یک هارمونی و یک مرتبه با مشارکت کودکان تصمیم گیری ها را انجام داده و به فرزندان در مرتبه بعدی اعلام میکنند.
اینکه مادر یا پدر بکن، نکن ها و قوانین خانه را سختگیرانه بگوید و دیگری حامی او باشد، اعتماد کودک به والدین و در نتیجه امنیت روانی او کاهش پیدا میکند.
در ادامه کلیپ هایی در این مورد گذاشته شده است که دیدن و شنیدنشان خالی از لطف نیست.