ارتباط بدون خشونت

در تاریخ 14 اردیبهشت 1402 کارگاهی در مورد یک مدل ارتباطی به نام ارتباط بدون خشونت با حضور مربیان و کادر آموزشی برگزار شد. این مدل نه تنها برای کار کودک بلکه در هر ارتباطی موثر هست.

این رویکرد برگرفته از اعتقاد ماهاتما گاندی هست . ایشان معتقد بودند که اگر خودمان را تغییر دهیم می توانیم دنیا را تغییر دهیم و تغییر خودمان با تغییر زبان و روش ارتباطی مان شروع می شود.

اعتقاد گاندی در مورد خشونت

بنا به اعتقاد گاندی ما همه خشن هستیم اما معمولا” خشونتمان را تصدیق نمی کنیم چون در مورد آن ناآگاه هستیم. باور داریم که خشن نیستیم زیرا تصور ما از خشونت دعوا کردن،کشتن،کتک زدن و جنگیدن است،کارهایی که افراد عادی انجام نمی دهند. خشونت منفعل باعث آسیب عاطفی می شود و خشونت منفعل در نهایت در وجود قربانی خشمی به وجود می آورد که به عنوان فرد یا به عنوان عضوی از جامعه با خشونت پاسخ می دهد.به کلام دیگر این خشونت منفعل است که به آتش خشونت جسمانی سوخت می رساند و تمام تلاش های ما را برای صلح به ثمر نمی رسد یا صلحی که به دست می آوریم موقتی است زیرا ما این مفهوم را نمی فهمیم یا قدر نمی دانیم.چگونه می توانیم آتش را خاموش کنیم اگر اول سوختی را که این جهنم را روشن نگه می دارد قطع نکنیم.او می گفت هیچ تغییری در جهان واقع نمی شود مگر این که ما تغییری شویم که آرزو داریم در دنیا ببینیم. متاسفانه همه ما در انتظار تغییر افراد دیگر هستیم.

این سبک در بعضی مدارس جهان و حتی مهد کودکها پیاده سازی شده است و در بعضی از مهد کودکهای ایران  هم به اسم “زبان زرافه”  به بچه ها آموزش داده می شود. زرافه و شغال دو نماد در این رویکرد هستند. زرافه چون  بزرگترین قلب را در بین موجودات خشکی دارد و این سبک ارتباط قلب با قلب هست و در نتیجه زرافه نماد این سبک هست و شغال برعکس زرافه نماد ارتباط خشونت آمیز است.

در این کارگاه ما تمرین زبان زرافه کردیم . گفتگوهای مربوط به زبان شغالی  و خشونت منفعل را شناسایی کردیم. همچنین در مورد رکن اول این رویکرد که مشاهده ی بدون قضاوت هست ،تمرین کردیم و آموختیم که مشاهده را از ارزیابی جدا کنیم.