پرورش کودکان متوارن
بین تولد تا سن 6 سالگی، کودکان از طریق احساسات و حرکات بدنشان در مورد دنیای پیرامون خود چیزهای زیادی می آموزند.
هر چه کودکان بیشتر حرکت کنند ، در بدن خود احساس راحتی بیشتری می کنند و با دنیای اطرافشان در سازگاری و توازن بیشتری خواهند بود.در نتیجه بیشتر در فعالیت های کلاسی شرکت می کنند و کمتر از خود رفتار چالش انگیز نشان می دهند.
هنگامی که کودکان در حالت توازن و سازگار با دنیای پیرامونشان هستند ، حرکاتشان ساده و نرم است ، در بدنشان احساس راحتی می کنند و در مورد خود احساس خوبی دارند.همه ما هنگامی که احساس خوبی داریم ، بهتر انجام وظیفه می کنیم و همه چیز خوب پیش می رود. کودکانی که در حالت عدم توازن هستند راحتی بچه های متوازن را ندارند. این بچه ها ممکن است دست و پا چلفتی بوده یا مرتب زمین بخورند ، از بازی کردن با وسایل بازی مهم اجتناب کنند ، مشکلات رفتاری و عزت نفس بسیار پائینی از خود نشان دهند. این کودکان اغلب به بزرگسالانی تبدیل می شوند که در بدن خود ناراحتند.
والدین و مربیان باید در نظر داشته باشند چه مدت از وقت کودکان صرف نشستن یا فعالیت های کم حرکت مثل بازیهای کامپیوتری می شود . انها باید حداقل به همان میزان که می نشینند فعالیت و حرکت کنند. فعالیت های دو بعدی مانند : فعالیت های کامپیوتری چندان موجب پرورش و بهبود مهارتهای حسی ، ادراکی و حرکتی – بصری در کودکان نمی شوند. هنگامیکه کودکان دنیایشان را از طریق حرکت کردن در دنیای سه بعدی تجربه می کنند ، شالوده محکمی برای پرورش مهارتها در تمامی ابعاد می تواند در انها پرورش یابد. کودکان فعال راحت تر برای بازی و یادگیری برانگیخته شده و تمرکز می کنند.
بزرگسالان چگونه می توانند در متوازن شدن به کودکان کمک کنند؟
به پیشنهادات مفرح زیر توجه کنید:
1- حرکت کردن به طریق خلاقانه را در طول روز به بچه ها معرفی کنید. مثلاً به جای راه رفتن از بچه بخواهید تا برای رفتن به مکان دیگر یا برداشتن چیزی از داخل کمد یا رفتن به دستشویی بپرند ، سر بخورند ، یورتمه بروند و سایر فعالیت های حرکتی را انجام دهند.
– روی باسن یا شکمشان بخزند و حرکت کنند.
– روی دستان و زانو ها (چهار دست و پا ) اتاق را جمع و جور کنند.
این فعالیت های ماهیچه ای درشت، ماهیچه های آنها را قوی تر کرده و بدن خردسالان را برای حرکات ظریف و دقیق تر مانند استفاده از قیچی و ابزار نوشتن و نقاشی آماده می سازد.
2- فعالیت های خارج از ساختمان را ترغیب کنید.
کودکان می توانند :
– پا برهنه راه بروند تا تفاوت بین شن ، چمن ، سنگ ، سرامیک، موزاییک و … را احساس کنند.
– در گودالهای آبی که ممکن است در حیاط بوجود آمده باشد راه بروند.
– گِل بازی، شن بازی یا برف بازی کنند .
– روی انبوهی از برگ های خشک راه بروند و بپرند.
این گونه فعالیتها، رشد عصبی بچه ها که مغز های خردسال شان را برای فعالیت های خواندن و نوشتن در آینده آماده می کند ، ارتقاء می دهد.
3- به کودکان کمک کنید از فضای اطراف خود بیشتر آگاهی پیدا کنند . چشم کودک خردسال طوری طراحی شده است که می تواند به جای چیزهای نزدیک و باریک به چیزهای دورتر و عریض تر توجه کند.
از کودکان بخواهید:
- حبابها را بین دستانشان بگیرند و بترکانند.
- نور چراغ قوه ای را در حال حرکت روی دیوار و سقف با انگشتان دست، بینی و پاهایشان دنبال کنند.
- پرها را که فوت می کنید با بازوها ، زانو ها یا پشت دستشان بگیرند.
- تماشای چیزهایی که آهسته حرکت می کنند ، چشمان بچه ها را برای آهسته حرکت کردن و دنبال کردن چیز ها پرورش می دهند که این مهارت، پیش نیاز مهارت خواندن است.
4- حرکاتی را برنامه ریزی کنید که به بچه ها اعتماد به نفس کافی برای از عهده چالش های زندگی برآمدن به طریق موفقیت آمیز را می دهد. هنگامی که یک جعبه یا کارتن مقوایی بزرگ را در دسترسشان می گذارید و بچه ها خارج و داخل آن میروند و یا دور یک حلقه هولاهوپ، زیر میز یا داخل یک تونل حرکت می کنند، وضعیت بدنشان را در فضا بهتر درک کرده و بهتر می توانند آن را کنترل کنند.
کودکان متوازن تر خواهند شد هر بار که …
- روی زانوهایشان می جهند
- با کفشهای بزرگترها راه می روند
- از بالای یک تپه به پائین غلت می زنند
- یک توپ را به طرف شخص دیگری پرتاب می کنند یا می غلتانند
- داخل و خارج صندلی ماشین می روند و می نشینند یا بدون کمک دیگری روی تاب ، تاب می خورند
- یک فرقان را هل می دهند یا یک گاری را می کشند
- از یک یا دو پله به پائین می پرند
- مواد خمیر بازی را مخلوط می کنند و خمیر درست می کنند
- کفش ها و جورابهایشان را خودشان می پوشند
- در گودالهای کوچک اب می پرند و شالاپ و شلوپ می کنند
- از تکه ابرهای مختلف برای تمیز کردن میز و وسائل شان استفاده می کنند
- خوراکی هایی با شکل ها و جنس های مختلف می خورند (برشته ، نرم ، خشک ، دانه دانه، آبدار و …)
- توسط یک دوست یا یک بزرگسال در آغوش گرفته می شوند
آیا کودکان تان متوازن هستند ؟
… به راحتی و بطور موثر حرکت می کنند؟
…از حرکت کردن لذت می برند؟
…در بازهای گروهی شرکت می کنند؟
…آیا فعالیت های جدید را امتحان می کنند؟
…با یکدیگر دوست می شوند، دوست پیدا می کنند؟
…خودشان لباسشان را می پوشند و درمی آورند؟
…از نظر عاطفی امنیت دارند؟(احساساتشان درک شده و به طریقی مؤثر از سوی بزرگسالان پاسخ داده میشود؟)
…به راحتی با دیگران کنار می آیند و میتوان به راحتی با آنها کنار آمد؟
…با اعتماد به نفس اند و احساس توانمندی می کنند؟
هر چه پاسخ های مثبت بیشتر باشد، کودکان متوازن تری هستند.
منبع: مجله Teaching Young Childrenنوامبر 2012
ترجمه و تنظیم : مهرا جلیلی
