سال های اولیه زندگی و برنامه ریزی برای کودکان
سال های پیش از دبستان که مهمترین سال های زندگی هر فردیست شاید به نظر کوتاه ولی بسیار تاثیرگذار است. استفاده بهینه از زمانی که کودکان دارند و برنامه ریزی منسجم برای آن ها اهمیت ویژه ای دارد. ولی این موضوع به معنای پر کردن تمام وقت کودکان با انواع کتاب ها و کاربرگ ها و کلاس ها نیست. گاهی باید کودکان را آزاد گذاشت تا در دل بازی ها با هم سن و سالانشان بسیار بیاموزند.
فعالیت های خنزل پنزل از جمله این فعالیت هاست. فعالیت هایی که به صورت آگاهانه کودکان را آزاد میگذاریم و آن ها به حدی لذت میبرند که از این بازی ها سیر نمی شوند. خانه سازی میکنند، با سنگ ها بازی اختراع می کنند، چوب ها را روی هم میچینند و از وسایل مختلف استفاده های متفاوت می کنند و این روند پایان ناپذیر است.
این اشیا گفت و گو و تعامل را بین کودکان ترغیب میکنند و آن ها را به همکاری باهم دعوت میکنند. به عبارت دیگر اشیا خنزل پنزل ارتباط اجتماعی را قوت می بخشند زیرا از خلاقیت و نوآوری حمایت میکنند. امروزه تمام این ها در بزرگسالی مهارت های ارزشمندی به حساب می آیند. این وسایل باز انتها می باشند و قابلیت به کارگیر در بینهایت ایده و ساخت وساز را دارند.
گاهی ما با پیش فرض های گذشته و روند تدریس آموزش و پرورشی فعالیت های کودکان را ارزیابی میکنیم. کودکانی که همیشه پشت میز نشسته اند و مینویسند و می خوانند. تصور این است که هرچه تمرین کاغذی بیشتری حل کرده باشند بهتر است و آن ها موفق تر خواهند شد. در صورتی که مهمترین چیز برای این گروه های سنی فعالیت های عملی و کسب مهارت است.
