زبان پنجم عشق: خدمت کردن به یکدیگر
بعضی افراد به زبان خدمت کردن برای دیگران صحبت می کنند و این زبان اصلی عشق آنهاست. حتی اگر این زبان کودک شما نباشد این را بدانید، وظیفه پدر و مادر خدمت کردن است. روزی که شما فهمیدید به زودی بچه دار می شوید، در واقع برای خدمت کردن تمام وقت و شبانه روزی ثبت نام کردید. قرارداد شما شامل حداقل هجده سال خدمت است به اضافه اینکه تا چندین سال پس از آن نیز جزو (نیروی ذخیره فعال) باقی خواهید ماند.
وقتی شما با خدمت به فرزندانتان به آنها ابراز محبت می کنید و کارهایی را انجام می دهید که خود آنها هنوز نمی توانند انجام دهند، برایشان سرمشق و الگو می گذارید. این امر به ان ها کمک می کند از خود محوری دست بردارند و به کمک دیگران بشتابند، و این هدف نهایی ما والدین است.
مطابق سن کودک به آنها خدمت کنید.
والدینی که سرشان شلوغ تر از آن است که لباس شستن را به بچه ها یاد بدهند، یا کمالگرا تر از آن هستند که به آنها اجازه این کار را بدهند، به فرزندانشان محبت نمی کنند بلکه آنها را فلج می کنند. ما به فرزندانمان خدمت می کنیم، اما هرگاه آنها آماده شدند، به آنها یاد میدهیم همین کار را برای خودشان و دیگران بکنند. البته این کار همیشه راحت و سریع نیست. تعلیم غذا پختن به فرزندانتان بیشتر وقت می گیرد تا اینکه خودتان غذا بپزید. اگر تنها هدف شما آوردن غذا سر سفره باشد، ممکن است همه غذا را خودتان آماده کنید. اما اگر هدفتان محبت به فرزند و خیر و صلاح او باشد، طرز پختن غذاها را به او یاد می دهید.
خدمت محبت آمیز و عاشقانه
گاهی والدین فراموش می کنند که کارهای روزمره آنها تجلی عشق هستند و اثرات بلند مدت دارند. گاهی این احساس به آنها دست میدهد که برده خانه و زندگیشان شده اند، این در حالیست که خدمت شما تنها تجلی عشق شماست، این احساسات را از خود دور کنید و نگذارید افکارتان را آلوده کنند.
هدف نهایی والدین از خدمت کردن
هدف نهایی خدمت به کودکان این است که به آنها کمک کنیم تا به افراد بالغی بدل شوند از طریق خدمات خود بتوانند به دیگران عشق بورزند. این نه تنها کمک به عزیزان خود را شامل می شود بلکه به معنی خدمت به کسانی نیز هست که به هیچ وجه نمی توانند لطف و خدمات ما را جبران کنند و به ما بازگردانند. وقتی کودکان با سرمشق والدینی زندگی کنند که هم به اعضای خانواده و هم به افراد خارج از خانه خدمت می کنند، آنها نیز خدمت کردن را خواهند آموخت.
سر مشق گذاشتن
در خواست کردن با امر کردن تفاوت دارد. وقتی به کودکان امر می شود که تشکر کنند مشکل می توانند نسبت به تشکر و قدردانی احساس خوبی داشته باشند. خیلی فرق می کند که بگوییم: “از پدرت تشکر کن.” یا اینکه بگوییم: “آیا از پدرت تشکر می کنی؟” در خواست کردن آرامش می بخشد، مانع خشم می شود و به ما کمک می کد تا مثبت و مهربان باشیم.
کودکان شما باید در وجودتان همان خصایصی که می خواهید در آنها پرورش یابد ببینند. آنها باید خدمات شما را به دیگران مشاهده کنند و همراه شما از دیگران مراقبت کنند. شما می توانید با سرمشق و الگویی که در توجه به دیگران می گذارید، به کودکتان درس خدمت بدهید.
الگوی مهمان نوازی
یکی از بهترین راه های سرمشق گذاری، مهمان نوازی و پذیرایی از دیگران در خانه خودتان است. پذیرایی از دیگران عملی بسیار ارزنده است زیرا با این نوع خدمت، افراد خانواده و دیگران حقیقتا یکدیگر را می شناسند و پیوندهای دوستی عمیق برقرار می کنند. زمانی که شما درخانه تان را به روی دیگران باز می کنید، کودکانتان این راه مهم ابراز عشق و دوستی با سایر اعضای فامیل و دوستان را می آموزند.
کاری کنید تا فرزندانتان از خدمت به دیگران احساس راحتی کنند. کودکان شما به طور تصادفی این را یاد نمی گیرند. برعکس آنها هنگام مشاهده رفتار شما و خدمتی که به دیگران می کنید این را می آموزند. درعین حال وقتی هنگام خدمات خود به دیگران مسئولیت کوچکی نیز به فرزندانتان محول می کنید برای آنها آموزنده است. همچنان که آنها بزرگتر می شوند می توانید سهم مسئولیت شان را نیز بیشتر کنید.
وقتی زبان اصلی عشق کودکتان خدمت کردن است.
اگر خدمت کردن زبان اصلی عشق کودک شما باشد خدمات شما از نظر او عمیقا نشانه عشق و محبت شما خواهد بود. وقتی چنین کودکی از شما می خواهد دوچرخه اش را درست کنید یا پیراهن عروسکش را بدوزید صرفا نمی خواهد این کار انجام شود؛ او می خواهد به او محبت شود.
و البته این زبان به این معنی هم نیست که با هر در خواست او باید از جا بپرید و به آن پاسخ مثبت بدهید، بلکه به این معنی است که شما باید نسبت به این درخواست ها بسیار حساس باشید و اینکه آیا این پاسخ شما مخزن عشق کودک را پر خواهد کرد یا مخزن را سوراخ خواهد کرد. هر درخواستی به پاسخ عاقلانه و مهرآمیز نیاز دارد.
