تاثیر اخبار خشونت بار بر کودکان

تاثیر اخبار خشونت بار بر کودکان چیست ؟ وچگونه می توان اثرات منفی آن را کاهش داد ؟

 

 

در دنیای کنونی هر روز شاهد رویدادهای کوچک و بزرگ در گوشه و کنار جهان هستیم که برخی از این وقایع با توجه به نیاز و علاقه ی مخاطبین، به صورت خبر در اختیار آنها قرار می گیرد.
امروزه به دلیل گسترش شبکه های اجتماعی، امکان پخش زنده خبر و با جزییات بیشتر، میزان تاثیر گذاری خبر بیشتر شده است .
تولید و انتشار برخی از اخبار می تواند تاثیر عمیقی بر افکار و روحیه مردم یک کشور و حتی بسیاری از کشورها داشته باشد.حال اگر تاثیر این اخبار مثبت باشد حس خوبی را ایجاد می کند و اگر این اخبار منفی و خشونت بار باشد سبب ناراحتی و تالم خاطرافراد می شود.

موضوعی که در اینجا مورد بحث ماست تاثیر اخبار منفی و خشونت بار بر کودکان است. اصولا ماهیت خبر، خصوصا اخبار منفی می تواند اضطراب آور باشد و ایجاد ترس و نا امنی کند و بسته به روحیه بچه ها آثار آن تا آخر عمر آنها را رها نکند. دیدن و شنیدن خبرهای خشونت بار همچنین سبب ایجاد احساس ناامنی از جهان پیرامون میشود. در مواردی مشاهده شده که کودک بر اثر این اتفاق از رفتن به مدرسه امتناع می کند، شب ها به خواب نمی رود، در خواب کابوس می بیند، حاضر نیست تنها در اتاقش بخوابد و یا اینکه دچار علائم جسمی همچون دل درد، حالت تهوع و سر درد می شود.

صحبت با کودکان در مورد اخبار خشونت بار

این راهنما توصیه هایی را در مورد نحوه صحبت با کودکان در مورد رویدادهای غم انگیز و اخبار ناگواری که درباره آنها می شنوند ارائه می دهد.

آیا این جریانات زندگی ما را تحت تاثیر قرار میدهد؟

این سوالی است که همه ما دنبال پاسخی برای آن، نه تنها برای کودکان بلکه برای خودمان نیز هستیم. به خصوص در مواقع سخت، کودکان ممکن است ناپخته رفتار کنند و نوجوانان میخواهند زمان بیشتری را با هم سن و سالانشان بگذرانند. کودکان و نوجوانان اغلب نگران خودشان هستند. هنگامی که یک رویداد غم انگیز رخ می دهد، ممکن است کودکان بیشتر روی این موضوع تمرکز کنند که چه چیزی مربوط به آن ها میشود. بزرگسالانی که متوجه این موضوع نمیشوند ممکن است فکر کنند که چقدر فرزندشان خودخواه است و فقط به خودش توجه میکند. این موضوع بسیار حائز اهمیت است که کودکان در پرسیدن سوالات و بیان احساسات خود احساس راحتی کنند. هنگامی که احساس می کنند به آنها گوش داده می شود و نیازهایشان برآورده می شود، به احتمال زیاد می توانند به نیازهای دیگران نیز فکر کنند.

کمکی از ما ساخته است؟

بسیاری از کودکان هنگامی که احساس امنیت کنند و بفهمند چه اتفاقی در حال رخ دادن است، مایل به کمک کردن هستند. با وجود اینکه به نظر می آید کار خاصی از کودکان در این مواقع بر نمی آید، کارهای زیادی وجود دارد که میتوانند انجام دهند. آنها می توانند با مراقبت از خود شروع کنند – زمانی که ناراحت یا نگران هستند به شما صادقانه بگویند و با شما راحت باشند. آنها همچنین می توانند به سایر اعضای جامعه خود – دوستان و همکلاسی ها، معلم و سایر بزرگسالان کمک کنند. با گذشت زمان، آنها می توانند به این فکر کنند که چگونه ممکن است که بتوانند همراه با سایر اعضای جامعه خود کاری مفید برای قربانیان و بازماندگان انجام دهند.

من نمی‌خواهم اوضاع را بدتر کنم، پس آیا بهتر است چیزی نگویم؟

اغلب آنچه کودکان و نوجوانان بیش از همه به آن نیاز دارند این است که یک فرد مورد اعتماد داشته باشند تا به سؤالات آنها گوش دهد، احساسات آنها را بپذیرد و در کنار آنها باشد. نگران این نباشید که جوابی فوق العاده به کودکان بدهید، هیچ جواب قطعی وجود ندارد که همه چیز را درست کند. به نگرانی ها و افکار آنها گوش دهید، به سؤالات آنها با پاسخ های ساده، مستقیم و صادقانه جواب دهید و اطمینان و حمایتتان را به آن ها ثابت کنید.

باید تلاش کرد که کودکان را در حد امکان از اخبار ناراحت کننده دور نگه داشت. در حالی که همه ما می خواهیم کودکان را از شنیدن چنین چیزی باز داریم، گاهی اوقات واقعیت این اجازه را نمی دهد. سکوت در این مورد آنها را از آنچه اتفاق افتاده محافظت نمی کند، بلکه آنها را از درک و کنار آمدن با آن باز می دارد. به یاد داشته باشید که پاسخ هایتان باید در سطح درک کودک باشد.

اگر کودکان ناراحت شدند چی؟

در طول این گفتگوها، کودکان ممکن است نشان دهند که ناراحت هستند – ممکن است گریه کنند، مضطرب یا بداخلاق شوند، یا به روش دیگری به شما نشان دهند که ناراحت هستند. به یاد داشته باشید، این وقایع است که آنها را ناراحت می کند نه بحث و صحبت در مورد آن. صحبت کردن در مورد این رویداد به آنها این فرصت را می دهد تا به شما نشان دهند که واقعا چقدر ناراحت هستند. این اولین قدم در کنار آمدن آن ها با احساساتشان و سازگاری با درک جدیدشان از جهان است. مکالمه را هر از گاهی متوقف کنید تا بتوانید حمایت و راحتی خود را به کودک منتقل کنید و بپرسید که آیا می‌خواهند بحث را در زمان دیگری ادامه دهند. این بسیار خوب است که کودکان متوجه شوند وقتی که ناراحت هستند میتوانند حسشان را به راحتی به شما منتقل کنند. در غیر این صورت، آنها ممکن است سعی کنند احساسات خود را پنهان کنند و بخواهند به تنهایی از پس آن ها بربیایند.

حتی اگر کودکان سوالی نپرسند، آیا بهتر است که ما موضوع را مطرح کنیم؟ اگر به نظر برسد که نمیخواهند راجع به این موضوع صحبت کنند چی؟

هنگامی که یک بحران بزرگ(مثل این روزها) رخ می دهد، ایده خوبی است که این موضوع را با کودکان، صرف نظر از اینکه چه سنی دارند، مطرح کنید. در ابتدا، کودکان بزرگتر و نوجوانان ممکن است به شما بگویند که نمی خواهند یا نیازی به بحث در مورد آن ندارند. به طور کلی این ایده خوبی نیست که آنها را مجبور کنید با شما صحبت کنند، اما این موقعیت را حفظ کنید تا آنها بتوانند برگردند و بعداً در مورد آن صحبت کنند. زمانی که آنها آماده صحبت هستند در دسترس باشید، اما اجازه دهید زمان را آن ها انتخاب کنند. اغلب برای کودکان راحت تر است که در مورد احساس و گفته های دیگر کودکان صحبت کنند تا در مورد خودشان.

اگر کودکان به کمکی بیش از گفته های من نیاز داشتند چه باید بکنم؟ برای چنین کمک هایی به کجا باید بروم؟

وقتی چنین اتفاقاتی در یک جامعه می افتد همگی تحت تاثیر و غمگین اند. اینگونه اتفاقات گاها باعث یاد آوری بقیه تجربه ها و نگرانی ها میشوند. شاید در چنین شرایطی صحبت با مربیان، روان شناسان، مدیریت مدرسه و متخصصان حوزه کودک کمک کننده باشد. لطفا فراموش نکنید که حتما نباید منتظر باشید تا حال کودک خیلی بد باشد تا با این افراد مشورت کنید. هر زمان که لازم دیدید این کار را انجام دهید تا از حال بد فرزندتان جلوگیری کنید.

در نهایت…

صحبت کردن با فرزندانتان در مورد نگرانی‌ها و دغدغه‌هایشان اولین قدم برای کمک به آن‌ها برای ایجاد حس امنیت و مقابله با رویدادهای اطرافشان است. اینکه در مورد چه چیزی صحبت می کنید و چگونه می گویید به سن آنها بستگی دارد، اما همه بچه ها باید بدانند که شما آنجا هستید و به آنها گوش می دهید.

• مکالمه ای را با کودکانتان آغاز کنید. به آنها بگویید که چقدر دوستشان دارید و می خواهید بدانید که چگونه با شرایط پیش آمده کنار می آیند.
• زمانی را پیدا کنید که آن ها بیش از اوقات دیگر تمایل به صحبت کردن دارند. برای مثال وقتی در ماشین در حال رانندگی هستید، یا موقع شام یا زمان خواب وقتی در تخت کنار کودکتان هستید.
• به نظرات و دیدگاه کودکان با دقت گوش کنید. وسط حرفشان نپرید و صحبتشان را قطع نکنید. اجازه دهید نظرات خود را به طور کامل بیان کنند و سپس به آن ها پاسخ دهید.
• به اطلاعات نادرست یا برداشت های اشتباه گوش دهید و به آرامی آنها را اصلاح کنید. نظرات و عقاید خود را بدون رد کردن نظرات آنها بیان کنید. این را بپذیرید که مخالفت کردن اشکالی ندارد.
• به آن ها احساس امنیت بدهید. اگر در جریان هستید، آن ها را از اقدامات محیط آموزشی و به طور کلی جامعه در مورد افزایش سطح ایمنی، آگاه کنید. به آنها یادآوری کنید که برای تامین امنیت، آسایش و پشتیبانی در کنار آنها هستید.

خانه را به محیطی امن برای کودک تبدیل کنید

کودکان، صرف نظر از سن، اغلب خانه را در مقابل سختی های دنیای اطراف به عنوان پناهگاهی امن می یابند. در مواقع بحران، مهم است به خاطر داشته باشید که فرزندان شما به خانه می آیند تا آن جا احساس امنیت کنند. کمک کنید خانه را به مکانی تبدیل کنید که فرزندانتان آرامش یا آسایش مورد نیاز خود را در آن پیدا کنند. موقعیت هایی را در نظر بگیرید که تمام اعضای خانواده در کنار هم فعالیت مورد علاقه شان را انجام دهند.

مراقب علائم استرس، ترس یا اضطراب باشید

پس از یک رویداد آسیب زا، معمولاً کودکان (و بزرگسالان) طیف گسترده ای از احساسات از جمله ترس، شوک، خشم، اندوه و اضطراب را تجربه می کنند. ممکن است رفتار کودک در پاسخ به اتفاق افتاده تغییر کند. آنها ممکن است مشکلات خواب، مشکل در تمرکز بر روی کار مدرسه یا مسئولیت های خانه، تغییر در اشتها، و تغییر در خلق و خوی را تجربه کنند. این موضوع کاملا طبیعی است و اگر هیچ رویداد آسیب زا دیگری رخ نداده باشد، باید طی چهار تا شش هفته از بین برود ولی در شرایط حال حاظر کشور ما که ادامه دار است و هر روز شاهد اخبار جدیدی هستیم احتمالا این حالات طولانی تر شوند. فرزندانتان را تشویق کنید که احساساتشان را در قالب کملات بیان کنند. صحبت کنند یا اگر قادر به نوشتن هستند، آن ها را بنویسند. برخی از کودکان ممکن است بتوانند احساسات خود از طریق هنر، داستان گفتن و… بهتر بیان کنند.

بهتر است بزرگسالان مراقب صحبت های خود با یکدیگر باشند

توجه داشته باشید که ممکن است فرزندانتان به مکالمات شما گوش دهند. اگر شنیده هایشان را درک نکنند، خودشان جای خالی را پر میکنند، که می‌تواند اضطراب را افزایش دهد.

در این شرایط بهترین و اصلی ترین کار شما مراقبت از خودتان است. اگر حال شما خوب باشد و از نظر ذهنی آرامش داشته باشید، بهتر میتوانید شرایط فرزندانتان را نیز کنترل کنید و حال آن ها را بهتر کنید.

تهیه و تنظیم: روشنک رشیدپور

منابع:

مقالات:

1-Talking to children about terrorist attacks and school and community shootings in the news

2- Consider the following tips for helping your children manage their distress

3-تاثیر اخبار خشونت بار (بانک مقالات)