رفتارهای چالش انگیز در کودکان
کار کردن با کودکان بسیار لذتبخش است. به غیر از اوقاتی که رفتارهای عجیبی از آن ها سر میزند. یک جواب برای این رفتارهای بد، آن تنبیه قدیمی یعنی محروم سازی کودک است. متاسفانه همانطور که خیلی از بزرگسالان این محروم سازی را انتخاب میکنند، ممکن است که تاثیرات منفی روی رفتارهای آینده کودک داشته باشد. به زبان دیگر محروم سازی و تنها گذاشتن برای مدت طولانی جواب نمیدهد. پس به جای آن باید به دو مورد کارآمدتر نگاه کنیم. پیشگیری کردن و بازخورد مناسب داشتن.
پیشگیری با شکل دادن روابط مثبت با کودک شروع میشود. روابط مثبت باعث میشود که از بروز رفتارهای چالش انگیز جلوگیری شود. کودکان با نگاه به بزرگسالان اطراف خود به رفتار و اعمالشان شکل میدهند. شما میتوانید با رفتارهایتان به کودکان خودکنترلی، استقلال و همکاری را نیز آموزش دهید. همیشه علایق کودک را در نظر بگیرید و هر زمانی که ممکن است گزینه هایی برای انتخاب جلوی رو قرار دهید. این موضوع باعث ایجاد احترامی میشود که به همکاری ختم میشود و نیازهای کودک را برآورده میسازد.
برای مثال وقتی زمان تمیز کردن میرسد، با سوالاتی نظیر “اول میخواهی اسباب بازی ها را جمع کنی یا کتاب ها را سرجایش بگذاری؟” نوعی حس مالکیت و حق انتخاب به کودکان بدهید. حتی با بهترین راهکارهای پیشگیری از این رفتارها گاهی اوقات کودکان کنترل خود را از دست داده، غر میزنند، گریه میکنند یا وسیله ای را به جایی پرت میکنند. اگر این اتفاق بیافتد اولین وظیفه شما این است که مطمئن شوید همگی در امنیت هستند. سپس آرامش خود را حفظ کرده و خود را به او نزدیک کنید. این را در نظر بگیرید که اگر شما کار بدی کرده بودید دوست داشتید که چگونه با شما صحبت شود. هرگز نگویید که من از تو ناامید شده ام. با حس های او همدلی کنید. وقتی که کودک آماده بود بگویید که حالا برویم و بازی کنیم. وقتی شما روی جلوگیری از بروز این رفتارها تمرکز میکنید و از راهکارهای آرامش دادن برای خنثی کردن رفتارهای مخرب استفاده میکنید کلاسی پربارتر، خلاق تر و متناسب و سازگارتر خواهید داشت. همچنین اگر خودتان شاد و آرام باشید کودکانی شادتر و سالمتر پرورش خواهید داد.
